Kun je je partner de schuld geven van een onbevredigend liefdesleven?
Inhoud
Ik kom nooit klaar, kan dat door de ander komen?
Misschien vind je het een heftige vraag. Dat komt wellicht omdat de gedachte wel eens door je eigen hoofd is gespookt. Ik vertel je: ik hoor deze vraag vaak. Daarom zet ik het onderwerp in de schijnwerpers.
Ik kreeg van de week deze mail van Judith: ‘Beste, ik heb een vraag over het orgasme. Ik ben 53 jaar en heb slechts één keer in mijn leven een orgasme ervaren. Dat was toen mijn man en ik net samen waren en dolverliefd. Het is bijna dertig jaar geleden. Ik houd van mijn man. We hebben een goed leven samen, kinderen, een huis en de zorg voor zijn ouders. Maar in bed is hij zo… klungelig.
In bed heeft het eigenlijk nooit goed gewerkt. Ik vind dat hij me niet zo prettig aanraakt. Voor ik het weet is het alweer voorbij. Daarna lig ik nog lang teleurgesteld wakker. Ik weet dat ik mijn man niet de schuld mag geven, maar als ik eerlijk ben doe ik dat wel. Ik weet zeker dat als hij wat meer zijn best zou doen, ik wel orgasmes zou beleven, maar ik kom nooit klaar. Heb jij advies voor me?’
Als volwassen vrouw…
Judith snijdt een complex onderwerp aan. Kun je je man (of vrouw) verwijten dat jij niet klaarkomt? Ik denk dat het antwoord op deze vraag nee is. Ik vind dat je als vrouw verantwoordelijk bent voor je eigen genot. Zoals je als volwassen vrouw ook zelf je boterhammen snijdt, je bankzaken regelt en de loodgieter belt als de wc verstopt zit. Ik zeg dit allemaal niet om flauw te zijn. Ik zeg dit om aan te geven dat je het leven in eigen hand hoort te nemen. Inclusief je seksualiteit.
Prima rolverdeling
Je partner kan je natuurlijk wel helpen. In relaties hebben mensen vaak een prima rolverdeling. De een kookt, de ander ruimt op. De een brengt de kinderen ’s morgens naar school de ander haalt ze ’s middags op. Helder, duidelijk. En prettig. In bed zou het net zo moeten werken. Overleggen, afstemmen, genieten.
De sleur
Sommige dingen doe je samen, en andere dingen doe je alleen. Dat geldt ook voor seks. Dat kan samen, maar ook heel goed alleen. Ik noem het dan zelfbeminning. Er zijn partners die elkaar goed kunnen beminnen. Inclusief orgasme. Maar het is zeker geen vanzelfsprekendheid. Je moet er een beetje aanleg voor hebben. Je moet openstaan voor de ideeën van de ander. En je moet het leuk vinden.
In veel huwelijken is seks een beetje een sleur geworden. Een verplicht nummer. Want het is alweer zo lang geleden. En dan trekt de vrouw haar nachtpon omhoog, de man pompt fantasieloos wat heen en weer en klaar is Kees.
Minder geweldig
Ik zeg het maar gewoon zoals het is. De werkelijkheid is minder fantastisch dan wat je ziet in de film. Is Judiths man een klungel in bed? Ik denk het wel.
Maar Judith is zelf óók een klungel. Ik schreef het haar. Dat ze van alles van haar man kan vinden, maar dat ze ook naar zichzelf zou moeten kijken. Ik stelde haar 3 vragen, die misschien voor jou ook interessant zijn.
De drie vragen
- Heb je je man/vrouw wel eens verteld wat je prettig vindt?
- Heb je je man/vrouw wel eens voorgesteld de seks wat minder snel te laten verlopen zodat er tijd is voor jouw opwinding?
- Heb je hem/haar wel eens verteld over je teleurstelling als het ‘mislukt’?
Kom eens uit je schulp
Er kwam een hartverscheurende mail terug. ‘Nee,’ zei Judith, ‘ik durf dat allemaal niet. Ik durf al dertig jaar lang niet tegen mijn eigen man te zeggen wat ik zou willen. Ik weet zelfs niet wat ik zou willen. Er zit zo’n schaamte op het onderwerp. En ik doe liever alsof er niets aan de hand is dan dat ik het gesprek begin.
Maar het stomme is: het lukt niet meer. Want sinds ik jouw verhalen over de vrouwelijke seksualiteit lees, klopt er steeds iemand aan de deur. Zo van: Judith, hoe lang ga je nog je mond houden? Kom eens uit je schulp.
Ik wil heel graag opbloeien! Ik wil heel graag mijn eigen lichaam leren kennen en ontdekken waar genot begint. Ik wil zo’n warme vrouw zijn waar jij het altijd over hebt. En ik wil mijn man niet meer de schuld geven. Ik wil aan mezelf werken en samen met hem gelukkig oud worden. Wat kan ik doen?’
Hoera voor Judith
Ik zei tegen haar dat ze minder schutterig moest leren om te gaan met haar eigen lijf en te ontdekken wat ze zelf fijn vindt. Zodat ze het ook met haar eigen man fijner zou gaan hebben. En dat ze voor de communicatie eens moest kijken naar deze vragen samen met haar man.
Perfecterust.nl